20 p.p - Franciszek Kłaput

Własnie mam w rękach "Wspomnienia kaprala z wrzesnia 39 - Franciszek Kłaput" Wyd. Literackie Kraków 1983 r . " W naszej drużynie było też dwóch Slązaków. Obydwaj pracowali jako górnicy w Bytomiu po niemieckiej stronie, ale mieszkali po polskiej. zarabiali bardzo dobrze (ok. 400 marek). Byli to jak zresztą wszyscy Ślązacy, żołnierze wzorowi pod każdym względem: zdyscyplinowani, pracowici, lubiący porządek i czystośća przy tym bardzo serdeczni w pożyciu z kolegami..." Wspomnienia Pszczyna, odwtot, kraków, Biskupice Radłow, Janów, Frampol, Lublin do obozu jenieckiego w Szydlowcu. czy ktoś chce pożyczyc ?

książka genialna, Polecam

ja twierdze, że dość kontrowersyjna

Dość to mało powiedziane. Ogólnie kapral Kłaput przedstawia swoje własne spojrzenie na Kampanię Wrześniową. Czytając tą książkę mam wrażenie, że niektóre fakty (sadyzm oficerów i podoficerów, bezsensowne rozkazy, szpiegomania) troszkę przejaskrawił. Nie zmienia to jednak faktu, że przeczytałem ją jednym tchem, zwłaszcza że opowiada losy żołnierza odtwarzanego przeze mnie Pułku.

Szpiegomania rzeczywiście była. Problemem jest to, że pamiętnik pisany jest z punktu widzenia osoby zajmującej niskie miejsce w hierarchii dowodzenia, a tym samym mającej niewielką wiedze startegiczną i zawężone pole widzenia. Natomias obraz oficerów i podoficerów jest rzeczywiscie nieciekawy i raczej ahistoryczny - słowem niesamowicie subiektywny (moze taki był cel opublikowania pamiętnika - pamiętajmy,ze zostal on wydany w 1970r. na zakończenie ogólnopolskiej akcji pisania pamiętników i wspomnień przez "zwykłych" ludzi, poprawnych politycznie - nie oficerów, polityjków, arystokratów, jak to miało miejsce wcześniej )

może dlatego jest ciekawa, bo jest to obraz przezyc uczuć i odczuć zwykłego "szaraka" wśród mas. To nie naukowa ksiazka, trzeba o tym pamiętać ; )

pzdr

pamiętać trzeba o tym, że jego odczucia niekoniecznie odpowiadać muszą prawdzie historycznej

Oczywiście że mogło to byc podkoloryzowane z racji ustroju, ale bardziej mnie wciągła wartka akcja a nie ocena przez autora rozkazow przełozonych.

pzdr

tylko, że one są częścią, i to ważną wspomnień

kurcze bardzo ciekawa dyskusja, ale niestety książki nie czytałem :/ czy mógłbym ją zatem pożyczyć?
Czasami warto poczytać wspomnienia zwykłych żołnierzy, wtedy sie najlepiej poznaje atmosferę i klimat żołnierskiego życia, a także stosunek do przełożonych (wiem to po bardzo dobrej książce Ł.Biessonowa pt "Tankista"-polecam)

Z tym okresem powstania też nie jest aż tak źle. We fragmencie o bitwie pod Biskupicami pisze (może nie całkiem otwarcie), że przed serią z czołgowego kaemu ocaliła go modlitwa. Nie przeszkadza mu to jednak parenaście stron wcześniej drwić z pułkowego kapelana.

czasem tak było że zołnierze drwili z kapelanów a jak co do zcego przyszlo to sie modlili.. i błagali o przezycie ;]

Kłaput napisal w pamiętniku, że tak robił - pytanie tylko, czy pisal prawdę, czy przejaskrawił (cena za publikacje wspomnień w okrresie PRL???). Jeżeli pisał prawdę, to może "klasycznie" w myśl przysłowia - "jak trwoga, to do Boga"? - pod wplywem przeżyć wojennych zmienił nastawienie

Nie zapominajcie też, że wiele osób, w tym naukowców, pisało na zasadzie: przerwa na akapit serwitutów na rzecz ustroju po tem normalny tekst. Czasem jest to tak wyraźne, że nie budzi wątpliwości Grey_Light_Colorz_PDT_06

Ochotnik - jak zdobyć książkę " Tankista" ?