Sektor ognia ckm

Czolem

Jaki był sektor ognia dla ckm-u w polskich schronach ? Interesuje mnie jego długość. Gdzieś spotkałem się z informacją że było to 700 m.

Pozdrawiam

Nikt nie wie ?

W mojej ocenie to chyba tylko 350m, ale nic pewnego. Szukam.

Pomocne mogą być zdjęcia oryginalnych panoram strzelniczych z P.O Radoszowy zamieszczonych w niemieckim opracowaniu o polskich fortyfikacjach , kończą się na około 700 m.

Tomku w mojej ocenie sektor ognia w polskim schronie jest kwestia indywidualna dla każdego obiektu.
Z definicji jest to wycinek terenu wyznaczony dla środka ogniowego do prowadzenia ognia. Jego wierzchołek stanowi stanowisko ogniowe, a boki przyległe są granicami ostrzału

Czyli logicznie rozumując sektorem ognia będzie stożek ograniczony zasięgiem skutecznym i teoretycznym danej broni.

Maćku zgadza się ,sektor ognia konkretnego stanowiska w schronie to kwestia indywidualna ,zależna od warunków lokalnych i potrzeb .
Padło pytanie na jaką maksymalną skuteczną odległość (głębokość sektora) przewidywano ostrzał z ckm.

Odpowiedź jest prosta ... posiadając odpowiednie dane.
Donośność teoretyczna 4500m wz.30
skuteczna 1200m wz.30

Należy z tabeli namiarów dla ckm wz 30, wyrażonej w stopniach podniesienia i ile stopni odpowiada zasięgowi skutecznemu broni czyli 30.

Następnie należało by porównać czy z danej strzelnicy CKM i danej lawety fortecznej jest możliwe uzyskanie skutecznego zasięgu ckm.
Oraz zaznaczyć na planie martwe strefy pokrycia sektora, drzewa domy itd.
Wówczas wyjdzie nam głębokość sektora wyrażona w metrach i stopniach Grey_Light_Colorz_PDT_19

Tak przynajmniej myślę Grey_Light_Colorz_PDT_06

[link widoczny dla zalogowanych]

Coś w tym stylu

Maćku mowa o hipotetycznym stanowisku , bez drzew budynków i innych przeszkód na przedpolu Grey_Light_Colorz_PDT_15

Oczywiście można obliczyć na podstawie maksymalnego kąta poniesienia ckm w strzelnicy schronu maksymalny zasięg .
Donośność skuteczna pocisku to 1200m ,ma ktoś wiedzę na jaką maksymalną odległość zalecano prowadzenia ognia ? ( Przykładowo popularny karabinek kałasznikowa ma celownik skalowany od 100-800m mimo tego zaleca się strzelnianie na odległość max.400m ogniem pojedynczym ,max.150m ogniem ciągłym. Pocisk bez problemu pokonuje 3000m ).

Znalazłem takie informacje>

Niekiedy karabin może otrzymać zadanie ogniowe tylko na bliskim przedpolu; wówczas zaczyna ogień, gdy nieprzyjaciel znajduje się w jego zaporze ogniowej i strzela zazwyczaj ogniem bocznym na wąskim wycinku, licząc na bardzo skuteczny zasięg strzału w głąb za dnia do 1000 a w nocy do 700 m.

Strzelanie z ukrycia ułatwia, dzięki ochronie, pracę obsługi, zabezpieczając ją przed obserwowanym ogniem, lecz uniemożliwia strzelanie na bliskie przedpole oraz natrafia na trudności przy przerzucaniu ognia na ruchliwe cele. Można je stosować dopiero od odległości ponad 1000 m (a tylko wyjątkowo przy dogodnym terenie na odległości bliższe).

Stanowiska ukryte, które chronią karabin przede wszystkim od obserwowanego ognia nieprzyjacielskiego, służą do prowadzenia ognia z ukrycia na dalsze odległości (przeciętnie od 1000 m w gorę).

Info z:
REGULAMIN PIECHOTY
c z ę ś ć III
KOMPANIA KARABINÓW MASZYNOWYCH

Nie znalazłem informacji świadczącej o maksymalnym "sektorze ognia"

Czy dotyczmy ten wycinek strzelania przez jeden ckm czy kompanie ckm ?

Francuzi wyliczyli to tak :

Pole, gdzie upadało 75% wystrzelonych pocisków D naboju 8 mm x 50R, wystrzelonych z ckm Hotchkissa na odległość 1600 m miało wymiary 4,6 x 64 m (wszerz x w głąb). Gdyby wystrzelić 250 nabojów w ciągu minuty, to w tym czasie jeden pocisk upadłby średnio na (4,6 x 64) / (250 x 0,75) = 1,57 m^2. Gdyby strzelała drużyna, czyli 2 ckm-y, to gęstość oczywiście wzrosłaby dwukrotnie, do pocisku na 0,785 m^2. Wnioskować trzeba, że na gruncie regulaminu to dość dla niszczenia i wiązania.
Pole, gdzie upadało 75% pocisków tego samego typu wystrzelonych na odległość 2500 m miało wymiary 19,4 x 104 m. Przy wystrzeleniu powiedzmy 250 nabojów przez ckm, jeden pocisk przypadałby średnio na (19,4 x 104) / (250 x 0,75) = 10,5 m^2. Ale jeśli w to samo miejsce strzelała cała kompania, 12 luf, to gęstość ognia rosła dwunastokrotnie i była zbliżona do tej wartości osiąganej przez drużynę ckm na odległości 1600 m, wynosząc pocisk na 0,88 m^2. Cena za to to oczywiście wystrzelenie 6 razy większej liczby nabojów.

W okresie miedzy wojennym nasza myśl wojskowa oparta była na wzorze francuskim. Przy odległości strzelania 1600 m w ten sam punkt w terenie strzelać muszą 2 ckm aby skutecznie porazić cel , nie wszystkie schrony OWŚ to realizują .

Czesi dosyć gęsto budowali "ropiki" słusznie zakładając niewielki skuteczny zasięg zanotowanych w nich rkm-ów ,ciężkie schrony otrzymały zdwojone ckm-y lub dwie strzelnice pojedynczych ckm-ów skierowane w ten sam sektor.

Dane te były podane w stosunku do jednego CKM. jak to jest w przypadku plutony czy batalionu musiał bym poczytać.

Gdzieś ,kiedyś czytałem brytyjskie opracowanie na temat ognia skośnego ,a czołowego (ogień pośredni) lecz nie mogę sobie przypomnieć/znaleźć gdzie .
Opracowano je na podstawie doświadczeń w polu ,a nie suchych wyliczeń co ciekawe eksperyment przeprowadzona na stadach owiec ( dzisiaj nie do pomyślenia ) . Może uda mi się je odnaleźć w czeluściach internetu .

Takie jeszcze własne przemyślenia :

W WP starano się na siłę dalekim ogniem ckm zastąpić słabą artylerie i owszem da się to zrobić pod warunkiem kontraktacji ognia kilku ckm-ów na niewielkim obszarze terenu ,lecz z tego co widzę (regulamin ) to tu także oszczędzano na ilości.
Z artylerią w schronach było biednie (oprócz Bobrownik ) ,nikt nie budowała na świecie tradytorów na jedną armatę.

Warte poczytania , wyliczania dotyczące artylerii :

[link widoczny dla zalogowanych]

ANo ciekawy artykuł.